“Ik ben iemand die veel voelt in ’t leven,
Vaak dacht ik: dat is een last aan me gegeven”

Mijn gevoeligheid voelde als een last, mijn ‘zijn’ voelde als teveel,

Tot ik ging beseffen, net dat is mijn kracht,
Het donker én het licht in me, het speelse in m’n zijn,

En zo ging ik weer leven, de betovering van het leven beleven,

Alle kantjes van mij omarmen, alle stukjes er volledig laten zijn,
niet langer weglopen van die dromen maar ze écht gaan waarmaken,

En dat? Dat gun ik iedereen!
Gewoon, jezelf zijn, zonder oordeel, zonder voorwaardes, zonder je klein te houden,

Puur – eerlijk – authentiek – helemaal jij

Ja jij mee op ontdekking naar je innerlijke zelf?
… kom thuis bij je pure ik,
én beleef de betovering van het leven, elke dag opnieuw!